| Yazarlar |
Arş. Gör. Gülçin CEBECİOĞLU
Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye |
| Özet |
| Bu çalışmanın temel amacı cezaların belirlenmesi sürecinde cezalandırma felsefelerinin rolünün; bu noktadan hareketle de Türk Ceza Adaleti sistemine hakim ceza adaleti anlayışının belirlenmesidir. Bu bağlamda ceza adaleti teorileri içerisinde ceza adaleti sisteminde adaletsizliklerle baş edebilmenin ilk ve öncelikli yolunun cezalandırma olarak kabul edildiği ve mahkemeler sanıklara ceza verdiklerinde adaletin tesis edildiğine inanıldığı cezalandırıcı adalet ile mevcut cezalandırıcı adalet anlayışının hakim olduğu bu sistemin yeterliliği ve gerekliliğini sorgulayan ve sunduğu alternatiflerle adalet duygusunu yeniden inşa etmeye çalışan onarıcı adalete odaklanılmıştır. Burada da kanun uygulayıcıları hakim, savcı ve avukatların cezaların belirlenmesi sürecinde bu iki boyutu hangi parametreler üzerinden değerlendirdikleri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Nitel araştırma yöntemi kullanılan çalışmanın verileri İstanbul’da ceza hukuku alanında görev yapan 62 hakim, savcı ve avukatla yapılan derinlemesine mülakatlardan elde edilmiştir. Elde edilen veriler Maxqda Plus 2020.4 bilgisayar programı kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda kanun uygulayıcılarının cezaların yalnızca bir boyutuna odaklanmadıkları, işlenen suça, suçun ağırlığına, ortaya çıkardığı zarara, sanığın özelliklerine göre değişen değerlendirmelerde bulundukları göze çarpmıştır. Burada en dikkat çekici nokta, yabancı araştırmalarda iddia edilenin aksine, cezalandırıcı ve onarıcı özellikler arasında kesin ayrımların görülmemesidir. |
| Anahtar Kelimeler |
| Makale Türü | Özgün Makale |
| Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayımlanan tam makale |
| Dergi Adı | The Sakarya Journal of The Law |
| Dergi ISSN | 2147-768X |
| Dergi Tarandığı Indeksler | TR DİZİN |
| Makale Dili | Türkçe |
| Basım Tarihi | 05-2023 |
| Cilt No | 11 |
| Sayı | 1 |
| Sayfalar | 653 / 674 |
| Doi Numarası | 10.56701/shd.1271713 |
| Makale Linki | http://dx.doi.org/10.56701/shd.1271713 |
| Atıf Sayıları |
