| Yazarlar (1) |
Prof. Dr. Mehmet Murat KARAKAYA
Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi, Türkiye |
| Özet |
| Sentez, genel olarak bir felsefi argümanı bir diğeriyle mecz etme ve birleştirme yapmak suretiyle yeni ve farklı bir felsefi yaklaşım ortaya koymaktır. İnsanın düşünsel etkinliği içerisinde ilmî ve fikrî tekâmülün gerçekleşmesinde önemli bir konuma sahip olan sentez, birçok alanda olduğu gibi felsefe alanında da en çok başvurulan yöntemlerden biri olmuştur. Platon’dan Aristoteles’e, Porfiryus’tan Fârâbi’ye birçok filozof felsefi teorilerini oluşturmada sentez yöntemini kullanarak farklı özgün felsefi görüşler ortaya koymuşlardır. İbn Rüşd gibi kimi filozoflar da özellikle Platon ile Aristoteles’in görüşlerinin uzlaştırılması konusunda sentez etkinliğine karşı çıkmışlardır. Düşünsel faaliyetlerde sentezin vazgeçilmez bir unsur olduğu bir olgu olarak saptansa da onun mahiyetine yönelik içerimlerin neler olduğu, sentezin hangi koşullar altında yapılması gerektiği hususları bir muamma olarak önümüzde durmaktadır. Bu yönüyle sentezin doğruluğu ve yanlışlığına yönelik koşul ve şartların tespit edilmesinin bir gereksinim olduğu anlaşılmaktadır. Bu makale, felsefi teoriler arasındaki uyumlaştırma ile ilgili hususları sentezin mahiyeti ve Platon ve Aristoteles felsefelerinin uzlaştırılması bağlamında teorik çerçevede ele almaktadır. |
| Anahtar Kelimeler |
| Makale Türü | Özgün Makale |
| Makale Alt Türü | ESCI dergilerinde yayınlanan tam makale |
| Dergi Adı | Beytülhikme |
| Dergi ISSN | 1303-8303 Wos Dergi |
| Dergi Tarandığı Indeksler | ESCI |
| Makale Dili | Türkçe |
| Basım Tarihi | 09-2021 |
| Sayfalar | 1097 / 1123 |
| Makale Linki | http://www.beytulhikme.org/Makaleler/474904562_06_Karakaya_(1097-1123).pdf |
