Yazarlar |
Prof. Dr. Veli ÜNSAL
Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye |
Özet |
Takı ve süs eşyası olarak iki parça kumaşı birbirine tutturmaya yarayan fibulalar çengelli iğnelerin öncüleridir. Son Tunç Çağından itibaren ortaya çıkan fibulalar, bir süre sonra Akdeniz ve Önasya dünyasına yayılmıştır. En yaygın ve en yoğun olarak kullanıldıkları dönem ise Demir Çağıdır. M.Ö. 8. yüzyıldan itibaren fibulaların kullanımında ve gelişiminde gözle görülür bir artışa rastlanır. Bunun sebebi Friglerdir. Eski Yunanlarla olan temaslarının sonucunda fibula kullanımını öğrenen Frigler, fibulaları önce Anadoluya sonra diğer coğrafyalara taşımışlardır. Bir başka ifade ile fibulaları Anadoluda ilk kullanan halk Friglerdir. Demir Çağında sevilerek kullanılan fibulaların çeşitli coğrafyalara taşınmasıyla birlikte şekillerinde bazı coğrafi farklılıklar gö- rülür. Birçok coğrafyada farklı tipleri bulunan fibulaların alt grupları da dâhil Tip XIIsi Anadolu kökenlidir. Bu gruba girenler önemli Frig yerleşmelerinde karşımıza çıkan fibulalardır. Gordion, Boğazköy ve Kızılırmak kavsinde bu tür fibulalara sıkça rastlanmaktadır. Bu çalışmada Nevşehir ve Hacı Bektaş Arkeoloji Müzelerinde bulunan Frig fibulalarının tipolojisinden kullanım amaçlarına, şekillerinden yapım tekniklerine kadar olan konulara değinilecektir. |
Anahtar Kelimeler |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayımlanan tam makale |
Dergi Adı | Arkeoloji ve Sanat |
Dergi ISSN | 1300-4514 |
Dergi Tarandığı Indeksler | Ulakbim |
Makale Dili | Türkçe |
Basım Tarihi | 01-2013 |
Cilt No | 142 |
Sayfalar | 79 / 86 |