| Yazarlar |
Hüseyin ŞİMŞEK
Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye |
| Özet |
| Eğitimin niteliği, büyük ölçüde öğretmenin niteliğine bağlıdır. Türkiyedeöğretmenliğin meslekleşmesi yolunda yaklaşık 160 yıllık bir mücadele sürmektedir. Ancakyasal hükümlere rağmen, Türkiyede öğretmenlik, kapısı değişik meslek gruplarındakiinsanlara açık olmuş, öğretmenlik kolay elde edilebilen bir meslek olarak algılanmıştır. Buaraştırmanın amacı, kısa süreli öğretmen yetiştirme uygulamalarına ilişkin olarak, öğretmenyetiştirme literatürünü zenginleştirmek ve yeni bilgiler sağlamaktır. Tarama yöntemikullanılan araştırmanın verileri, konuya ilişkin literatürle birlikte, arşiv belgeleri, OsmanlıDönemine ait süreli yayınlar ve bazı ikincil kaynaklardan elde edilmiştir. Araştırmada eldeedilen bulgulara göre Osmanlı döneminde öğretmenlerinin ayrı bir okulda yetiştirilmesi fikri,Tanzimat döneminde gündeme gelmiştir. Bu amaçla Darulmuallimîn-i Sıbyan 1868 deİstanbulda açılmıştır. Ancak bu okulun kapasitesi çok sınırlıdır ve bütün Osmanlıilkokullarının öğretmen ihtiyacını karşılamaktan çok uzaktır. Kısa sürede çok sayıda öğretmenyetiştirmek amacıyla kurslar açılması yoluna gidilmiştir. İlki 1880 yılında İstanbulda açılanbu kurslar yoluyla yenilikçi öğretim yöntemlerinin kazandırılması amaçlanmıştır. Kısa sürelikurslar yoluyla gerek İstanbul gerekse taşradaki okullara öğretmen yetiştirilmeye çalışılmıştır.Ancak Maarif Nezaretinin öğretmen açığını kapatmaya dönük bu girişimlerinin, eğitimin |
| Anahtar Kelimeler |
| Makale Türü | Özgün Makale |
| Makale Alt Türü | Diğer hakemli ulusal dergilerde yayımlanan tam makale |
| Dergi Adı | Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi |
| Dergi ISSN | 1305-2020 |
| Dergi Tarandığı Indeksler | Eğitim Bilimleri İndeksi |
| Makale Dili | Türkçe |
| Basım Tarihi | 01-2014 |
| Cilt No | 11 |
| Sayı | 1 |
| Sayfalar | 76 / 94 |
