Devamını Göster

Özet

Bir insanın üreme ve neslini devam ettirebilme hakkı, onun yaşama hakkı kadar temel bir hakkıdır. Çünkü üreme hakkına sahip kişilerin neslini devam ettirebilmesiyle insanlar yaşama hakkına sahip olabileceklerdir. Başka bir ifadeyle, üreme hakkının kullanılamamasıyla neslin devamı sağlanamayacağından, yaşama hakkı da işlevsiz hale gelecektir. Bu mülahazalarla, ceza kanunlarında üreme hakkını korumaya yönelik kısırlaştırma fiillerine yönelik suç tanımları düzenlenmektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 101. maddesinde düzenlenen kısırlaştırma suçu, üreme hakkını teminat altına almakla birlikte, öğretide bu düzenlemenin yetersiz kaldığı da ifade edilmektedir. Bu suç tanımına, gerek hadımlaştırmanın eklenmesi gerektiği; gerekse de, suçun kanuni tanımın kanun tekniğine uygun olmadığı yönünde eleştiriler getirilmektedir. Bununla birlikte, 2827 sayılı Nüfus Planlaması Hakkında Kanun’da her ergin kişiye kısırlaşma hakkı tanınmaktadır. İşte bu hakkın korunması için, kişinin rızasız kısırlaştırılması veya rızası bulunsa dahi, yetkisiz kişilerle bu fiilin işlenmesi durumu, Türk Ceza Kanunu’nda kısırlaştırma suçu olarak düzenlenmiştir. Çalışmamızda bu suçun maddi manevi unsurları incelenerek uygulama ve teori açısından eksik hususları ve çözüm önerileri üzerinde durulmaya çalışılmıştır. Bu hususların göz önünde bulundurulup suçun kanuni tanımının yeniden düzenlenmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Makale Türü	Özgün Makale
Makale Alt Türü	Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayımlanan tam makale
Dergi Adı	Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Dergi ISSN	2149-0767
Dergi Tarandığı Indeksler	TR DİZİN
Makale Dili	Türkçe
Basım Tarihi	06-2018
Cilt No	4
Sayı	1
Sayfalar	59 / 74
Doi Numarası	10.31592/aeusbed.315933
Makale Linki	http://dx.doi.org/10.31592/aeusbed.315933

Atıf Sayıları

5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nda Kısırlaştırma Suçu

Paylaş