img
img
Karpal Tünel sendromlu Hastalarda Farklı Atım sayılarındaki rEWST Tedavisinin Ağrı, Fonksiyonellik, Elektrofizyolojik ve Ultrasonografik Bulgular Üzerine Olan Etkilerinin Karşılaştırılması
Tez Türü Tıpta Uzmanlık
Ülke Türkiye
Kurum/Üniversite Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi
Enstitü Tıp Fakültesi
Anabilimdalı Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
Tez Onay Yılı 2024
Öğrenci Adı ve Soyadı İbrahim DOĞRU
Tez Danışmanı DR. ÖĞR. ÜYESİ NAZİFE KAPAN
Türkçe Özet Karpal tünel sendromu (KTS), üst ekstremitede en sık görülen tuzak nöropatidir. Bu sendrom eldeki ağrı, uyuşukluk ve median sinirin innervasyon alanında karıncalanmayla karakterizedir. Son yıllarda kas iskelet sistemi patolojilerinin tedavisinde kullanılan Ekstrakorporeal Şok Dalga Tedavisi (ESWT), KTS tedavisinde güncel bir tedavi yaklaşımı olarak kullanılmaya başlanmıştır. ESWT, yüksek şiddette ses dalgalarının vücudun tedavi edilen alanına odaklanmasıyla etki eden bir modalitedir. Literatürde ESWT'nin KTS üzerinde etkisini araştıran birçok çalışma mevcuttur. Bu çalışmaların çoğunda ESWT'nin KTS'de klinik semptomları azalttığı söylenmektedir. Ancak bu uygulamada hangi atım değerlerinin daha efektif olduğu konusunda bir konsensüs oluşmamıştır. Bu nedenle bu çalışmada KTS'li bireylere düşük (1000) ve yüksek (2000) atım rESWT tedavisi vererek hangi atım değerinin daha etkili olduğunu araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmaya alınmak üzere toplam 129 hasta muayene edildi. Bunlardan uygunluk kriterlerini karşılamayan 31 hasta çalışmaya dahil edilmedi. Hastalar kapalı zarf yöntemiyle randomize olarak üç gruba dağıtıldı. Grup 1'e gece splinti, tendon kaydırma egzersizleri ve 1000 atım rESWT (5Hz, 4 Bar), Grup 2'ye gece splinti, tendon kaydırma egzersizleri ve 2000 atım rESWT (5Hz, 4 Bar), Grup 3'e ise sadece gece splinti ve tendon kaydırma egzersizleri verildi. Değerlendirmeler tedavi öncesi (0.hafta), tedavi sonrası (4.hafta) ve 12. haftada tekrarlandı. Birincil sonuç ölçütü olarak VAS ve elektrofizyolojik inceleme, ikincil sonuç ölçütü olarak Boston karpal tünel anketi, median sinirin ultrasonografik incelemesi ve el kavrama gücü değerlendirildi. Çalışmamız sonucunda rESWT uygulanan Grup 1 ve Grup 2, sadece splint ve egzersiz verilen Grup 3'e göre KTS semptomlarını azaltmada daha etkili bulunmuştur. Özellikle 2000 atım rESWT grubunda ağrı, el kavrama kuvveti gruplar arası karşılaştırmada istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. USG bulgularında ise median sinir kesit alanı sadece 2000 atım rESWT grubunda tedavi sonrası anlamlı olarak azalmıştır. Tedavi ile azalması istenen bir USG parametresi olan median sinir düzleşme oranı ise gruplar arası karşılaştırmada Grup 3'de istatistiksel olarak anlamlı artış göstermiştir. Bu sonuçlar ışığında orta şiddette KTS tedavisinde rESWT'nin semptomları azaltmada etkili bir yöntem olarak kullanılabileceği ve yüksek atım sayısı tercih edilirse iyileşme açısından daha efektif sonuç alınabileceği söylenebilir.
İlgilizce Özet Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common entrapment neuropathy in the upper limb. CTS is described by pain, numbness and tingling in the innervation site of the median nerve in the hand. Extracorporeal Shock Wave Therapy (ESWT), which has been started to treat muscle cell system diseases in recent years, has been developed as a new conventional treatment method in CTS. ESWT is a modality that acts by focusing the treatment of intense high sound waves. In the literature, studies investigating the effect of ESWT on CTS have applied different pulse numbers. In most of these research, it has been pointed that ESWT reduces the symptoms of CTS. However, there is no consensus on which pulse is more effective. Therefore, in order to investigate which pulse is more effective, the effects of low (1000 pulses) and high (2000 pulses) pulse values on CTS were compared. A total of 129 patients were examined to be included in the study. 31 patients who didn't have the inclusion criteria of the study were excluded. The patients were randomly distributed into three groups using the closed envelope method. Then patients were randomized into 3 groups. Group 1 received night splint tendon gliding exercises and 1000 pulses of rESWT (5Hz, 4 Bar), Group 2 received night splint tendon gliding exercises and 2000 pulses of rESWT (5Hz, 4 Bar), and Group 3 received only night splint tendon gliding exercises. Assessments were repeated before treatment (week 0), after treatment (week 4), and at week 12. Primary outcome measures were VAS and electrophysiological examinations, and Boston carpal tunnel questionnaire, median nerve ultrasonographic examination, and hand grip strength. As a result of our study, Group 1 and Group 2, who underwent rESWT, were found to be more effective in reducing CTS symptoms compared to Group 3, which received only splinting and exercises. Particularly, in the 2000-pulses rESWT group, pain and grip strength showed statistically significant differences between the groups. In terms of ultrasound findings, the median nerve cross-sectional area significantly decreased only in the 2000-pulses rESWT group after treatment. However, the median nerve flattening ratio, a desired parameter to decrease on ultrasound, showed a statistically significant increase in Group 3 compared to other groups. In light of these results, rESWT can be considered an effective method for reducing symptoms in the treatment of mild-to-moderate CTS, and a higher number of shots may lead to more effective outcomes in terms of recovery.